معادله د بروگلی ( de Broglie Equation)
در سال 1924، لویی دو بروگلی پایان نامه تحقیقاتی خود را ارائه کرد، که در آن پیشنهاد کرد الکترون ها دارای خواص امواج و ذرات مانند نور هستند. او شرایط رابطه پلانک-اینشتین را به گونه ای تنظیم کرد که برای همه انواع ماده اعمال شود.
تعریف معادله د بروگلی
معادله د بروگلی معادله ای است که برای توصیف خواص موجی ماده، به ویژه ماهیت موجی الکترون استفاده می شود:
λ = h/mv
که در آن λ طول موج است، h ثابت پلانک است، m جرم یک ذره است که با سرعت v حرکت می کند.
د. بروگلی پیشنهاد کرد که ذرات می توانند خواص امواج را نشان دهند.
فرضیه دو بروگلی زمانی تأیید شد که امواج ماده در آزمایش پراش پرتو کاتدی جورج پاجت تامسون George Paget Thomson) (و آزمایش دیویسون-گرمر ( Davisson-Germer)، که به طور خاص برای الکترون ها اعمال می شد، مشاهده شد. از آن زمان، معادله دو بروگل نشان داده شده است که برای ذرات بنیادی، اتم های خنثی و مولکول ها اعمال می شود.
-